Maart 2009
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene en Jos
17 Maart 2009 | China, Qingdao
17 maart
He he de Panto is over weer terug naar het normale leven.
Na ja normaal? Ik heb/had nog niet eens de tijd om te realiseren dat we verhuist zijn.
Alles is in een soort roes gegaan. Gewoon door gaan en niet denken.
Maar nu lijkt de rust even terug en heb ik tijd om te schrijven.
Ja, we zijn dus verhuist.
Terug verhuist naar ons oude appartement.
Dat was op zich wel fijn want alles kon gewoon weer op zijn oude plek terug.
Maar het is ook wel te gek voor woorden hoor.
Vorig jaar moesten we hier uit omdat de nieuwe eigenaar(hij had het gekocht) in zijn appartement wilde en ook nog heel snel.
Dus we zijn toen in alle haast verhuist. In dat huis hadden we 1 jaar contract, die nu verlopen was. Deze eigenaar wilde dit huurcontract, alleen verlengen met 1 of 2 jaar en niet per maand.
Ja en met de economie nu, weten wij ook niet wat het gaat doen en wilde wij ons niet voor 1 jaar vast leggen.
De persoon van ons oude appartement belde me op in december, dat hij voor een aantal jaren naar Amerika zou gaan of we niet terug wilde.
Ik moest toen lachen, natuurlijk maar nu waren we toch wel heel blij met deze mogelijkheid. Dit scheelde ons zoeken en veel tijd.
Vandaar dat we weer terug wonen.
En eigenlijk zijn we allemaal wel heel blij hier.
Livia heeft hier meer vrienden om buiten spelen. Ze heeft de rekstok weer in haar kamer. Onnika heeft haar eigen badkamer weer terug en Jos heeft weer het mooie uitzicht op de zee! En de vloerverwarming vind ik echt heel erg prettig. Alleen de poezen kunnen niet zo makkelijk naar buiten, maar die lijken er niet echt zo’n problemen mee te hebben.
We hadden zelfs de indruk dat ze het huis herkende.
Maar goed de verhuizing was in 3 dagen gedaan. Alles stond toen redelijk op zijn plek.
Ik kon toen weer verder met de kostuums.
Ik had niet echt door dat 54 kostuums dus betekende dat het eigenlijk min 4x zo veel was, want alle kostuums bestaan natuurlijk uit allerlei onder delen.
Van pruik tot make-up en knoopjes moesten worden opgezocht en gekocht.
In grote lijnen maakte de tailor wel de kostuums maar daarna moesten ze nog worden afgemaakt. Maar het resultaat was goed.
Ik was te vrede! De kleuren klopte in het geheel en het zag er goed uit.
Ik had geluk, dat Ida 2 weken voor de show vertelde dat ze de hoeden kon maken voor me, want dat heb ik nog nooit gedaan en zou niet goed hebben geweten hoe ik dat moest doen. En het totale resultaat was erg mooi. Ook aan het decor was hard gewerkt door een andere groep en zag er heel goed uit. Ik zal foto’s op het weblog zetten dan kan je het zelf beoordelen.
Jos was na de verhuizing gevallen op zijn werk. Een ladder brak in tweeën. Met als resultaat veel blauwe plekken en een dikke voet. De dag erna viel hij hier thuis nog eens over een pot. En heeft last van zijn ribben.
De kinderen waren slaap te kort gekomen door het velen oefenen en hebben allebei een kou en lopen te kuchen.
Maar de zon breekt hier door en de lente lijkt er aan te komen dus alles komt vast snel weer goed.
In die tussen tijd is mijn gehoorapparaat ook nog gebroken en voel me een beetje afgesloten. Gelukkig hebben ze hier in China een fabriek waar ik het naar toe kan sturen. Lang leven het internet!!
Via email contact met Nederland hebben ze mijn dit adres gegeven dus deze week ga ik kijken of ik het opkan sturen en hopen dat het werkt.
Ik was al aan het proberen geweest om een nieuwe te kopen maar het kost net zo veel als in Europa/Nederland. En ze vertelde dat die apparaatjes dus echt wel langer mee zouden moeten kunnen dan 2 jaar.
Livia en Onnika zijn natuurlijk ook nog jarig geweest in februari.
Voor beide verjaardagen hebben we een slaap over partijtje gedaan.
Livia nog in het oude huis en Onnika het weekend na de verhuizing.
Het was een drukke en spannende tijd!
Hoop dat het nu weer even rustiger wordt.
He he de Panto is over weer terug naar het normale leven.
Na ja normaal? Ik heb/had nog niet eens de tijd om te realiseren dat we verhuist zijn.
Alles is in een soort roes gegaan. Gewoon door gaan en niet denken.
Maar nu lijkt de rust even terug en heb ik tijd om te schrijven.
Ja, we zijn dus verhuist.
Terug verhuist naar ons oude appartement.
Dat was op zich wel fijn want alles kon gewoon weer op zijn oude plek terug.
Maar het is ook wel te gek voor woorden hoor.
Vorig jaar moesten we hier uit omdat de nieuwe eigenaar(hij had het gekocht) in zijn appartement wilde en ook nog heel snel.
Dus we zijn toen in alle haast verhuist. In dat huis hadden we 1 jaar contract, die nu verlopen was. Deze eigenaar wilde dit huurcontract, alleen verlengen met 1 of 2 jaar en niet per maand.
Ja en met de economie nu, weten wij ook niet wat het gaat doen en wilde wij ons niet voor 1 jaar vast leggen.
De persoon van ons oude appartement belde me op in december, dat hij voor een aantal jaren naar Amerika zou gaan of we niet terug wilde.
Ik moest toen lachen, natuurlijk maar nu waren we toch wel heel blij met deze mogelijkheid. Dit scheelde ons zoeken en veel tijd.
Vandaar dat we weer terug wonen.
En eigenlijk zijn we allemaal wel heel blij hier.
Livia heeft hier meer vrienden om buiten spelen. Ze heeft de rekstok weer in haar kamer. Onnika heeft haar eigen badkamer weer terug en Jos heeft weer het mooie uitzicht op de zee! En de vloerverwarming vind ik echt heel erg prettig. Alleen de poezen kunnen niet zo makkelijk naar buiten, maar die lijken er niet echt zo’n problemen mee te hebben.
We hadden zelfs de indruk dat ze het huis herkende.
Maar goed de verhuizing was in 3 dagen gedaan. Alles stond toen redelijk op zijn plek.
Ik kon toen weer verder met de kostuums.
Ik had niet echt door dat 54 kostuums dus betekende dat het eigenlijk min 4x zo veel was, want alle kostuums bestaan natuurlijk uit allerlei onder delen.
Van pruik tot make-up en knoopjes moesten worden opgezocht en gekocht.
In grote lijnen maakte de tailor wel de kostuums maar daarna moesten ze nog worden afgemaakt. Maar het resultaat was goed.
Ik was te vrede! De kleuren klopte in het geheel en het zag er goed uit.
Ik had geluk, dat Ida 2 weken voor de show vertelde dat ze de hoeden kon maken voor me, want dat heb ik nog nooit gedaan en zou niet goed hebben geweten hoe ik dat moest doen. En het totale resultaat was erg mooi. Ook aan het decor was hard gewerkt door een andere groep en zag er heel goed uit. Ik zal foto’s op het weblog zetten dan kan je het zelf beoordelen.
Jos was na de verhuizing gevallen op zijn werk. Een ladder brak in tweeën. Met als resultaat veel blauwe plekken en een dikke voet. De dag erna viel hij hier thuis nog eens over een pot. En heeft last van zijn ribben.
De kinderen waren slaap te kort gekomen door het velen oefenen en hebben allebei een kou en lopen te kuchen.
Maar de zon breekt hier door en de lente lijkt er aan te komen dus alles komt vast snel weer goed.
In die tussen tijd is mijn gehoorapparaat ook nog gebroken en voel me een beetje afgesloten. Gelukkig hebben ze hier in China een fabriek waar ik het naar toe kan sturen. Lang leven het internet!!
Via email contact met Nederland hebben ze mijn dit adres gegeven dus deze week ga ik kijken of ik het opkan sturen en hopen dat het werkt.
Ik was al aan het proberen geweest om een nieuwe te kopen maar het kost net zo veel als in Europa/Nederland. En ze vertelde dat die apparaatjes dus echt wel langer mee zouden moeten kunnen dan 2 jaar.
Livia en Onnika zijn natuurlijk ook nog jarig geweest in februari.
Voor beide verjaardagen hebben we een slaap over partijtje gedaan.
Livia nog in het oude huis en Onnika het weekend na de verhuizing.
Het was een drukke en spannende tijd!
Hoop dat het nu weer even rustiger wordt.
-
17 Maart 2009 - 05:56
Femmy Zilveren Knot:
goede morgen Helene,
Wat een spectakel moet dat geweest zijn! Jij bent ook wel echt een duizendpoot zeg!
Ik hoop dat je gehoorapparaatje snel gerepareerd kan worden, want dat is natuulijk heel vervelend en lastig, als je niet goed kunt horen.....
Ik wens je nu een periode van rust toe. Dat zal relatief zijn, maar toch even om bij te komen en je weer bewust te worden van de situatie waarin jullie nu leven.... Fijn dat het in ieder geval weer een vertrouwde en bekende plek is....
lieve groet, Femmy -
17 Maart 2009 - 07:46
Eelco:
Echt hele mooie pakken helene! -
17 Maart 2009 - 12:25
Li Si:
Helene,
Wat ziet het er prachtig uit en wat hebben jullie alles weer (zoals altijd) fantastisch geregeld en goed voor elkaar gekregen! En nu tijd om van de lente te gaan genieten en je balkon in te richten! Je zult wel weer de bloemetjes buiten gezet hebben.....!
Kus uit Holland,
Liesbeth, Sophia en Gabriël en een groet uit Roemenie van Riccardo. -
17 Maart 2009 - 12:35
Corry:
he de foto's zien er fantasties uit ,wat een werk zeg,en nu even rust
,gefeliciteerd nog met de meiden
groetjes corry -
17 Maart 2009 - 20:16
Ilja:
Hoi Helene
wat ben jij toch een ongelofelijk harde werker. prachtige kostuums maken en dan tussen door nog even verhuizen.
Geniet van je nieuwe oude huis en de lente die gelukkig hier ook van zich laat horen.
gr ilja -
22 Maart 2009 - 17:05
Rian Ruiter:
Leuk om weer even te horen wat jullie allemaal doen! De meiden zorgen wel dat er altijd allerlei dingen te doen zijn. Knap hoor heleen, dat je die kostuums gedaan hebt en het ziet er prachtig uit op de foto's! Hoeveel voorstellingen zijn er gedaan??
Zelf vroeger ooit Mariken van Nimwegen gespeeld en dat komt af en toe met zussen of vriendinnen nog terug in de verhalen van onze schooltijd!
Hier alles zijn gangetje. Eindelijk wat beter weer gehad en dus in de tuin al het laatste blad weggeharkt. Zaterdag hadden we de versnipperaar en ging al het snoeihout en de omgevallen beuk van vorige zomer door de machine. Vervolgens vele tientallen kruiwagens met snippers over de tuin verdeeld. Zwaar werk, maar het geeft veel voldoening als het als het klaar is. De vroege aardappels zitten al in de grond!
Gisteravond ook nog naar het Twents lezersfeest geweest, waar Geert Mak de belangrijkste genodigde was. Heel goed om eens ruim twee uur alleen maar te luisteren en wat leescultuur te horen. Ga nog steeds trouw naar mijn leesclubje in De Lutte ieder maand. Hoop dat het met de voet van Jos snel beter gaat. En dat het met je gehoortoestel in orde komt.
Hoor jij nog wel eens iets van Yuan???? Ik heb op mijn laatste mails geen antwoord gekregen en heb daar toch een raar gevoel over... Wij hopen nog steeds dat ze met Jenny en Thomas eens op bezoek komen hier!
Er moet nog gekookt worden.
Veel groetjes en tot een volgende keer.
Rian.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
