Kerst en oud en nieuw 2008
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene en Jos
03 Januari 2009 | Filipijnen, Manilla
Hallo allemaal.
Heerlijk om al die reacties te lezen!!
Bedankt altijd gezellig om reactie te ontvangen.
Het is nu 29 december en ik zit in mijn korte broek in een klein dorpje bij een klein hutje buiten onder het afdak te schrijven.
Het regent maar het is niet koud.
Ik denk 28 graden.
Vanmorgen zijn we erg vroeg op gestaan in de hoop dolfijnen te zien. Maar helaas we hadden geen geluk.
We zijn door gevaren naar een eiland om daar te snorkelen en onderwater de natuur te bewonderen.
En dat was zeer de moeite waard.
Oke. We zijn een paar dagen in Nederland geweest terug naar Qingdao om onze koffers te veranderen en toen de volgende dag weer naar het vliegveld eerst naar Korea daarna door naar Cebu een eiland van de Philipijnen. Het is een van de Visayas eilanden.
We kwamen midden in de nacht aan en we waren om 2 uur in bed in een hotel.
De eerste dagen zijn we in de grote stad gebleven, Cebu city.
De eerste dag vroeg op gestaan en naar een winkelcentrum gelopen waar we de nacht ervoor langs waren gereden. Daarna door naar Fort San Pedro en de Basilica Minore Del Santo Nino. Dit waren historische plaatsen uit de Spaanse tijd.
Restaurant gezocht maar de adressen van de lonely planet klopte niet meer.
Het viel wel op dat er heel veel Katholieken waren hier.
Erg veel kerken. We hebben het vol lopen van de kerk voor de nachtmis mee gemaakt maar de mis niet meer afgewacht we waren te moe. Er waren erg veel kinderen aanwezig en de mensen stonden zelfs buiten naar de mis te luisteren.
Nu zeker met kerstmis waren er overal kerststallen in alle soorten en maten. Van heel mooi tot zelf gemaakt van kosteloos materiaal. Nauw ja, bij ons is dat kosteloos materiaal. Hier wordt het vast op verschillende manieren hergebruikt. Ik vond het een rommelige vuile stad.
Donderdag 25 december, dus na de 2 e nacht, de taxi genomen om naar het busstation te gaan om naar het volgende eiland reizen. Met een bus vanaf 11 uur tot 3 uur gereden toen met bus en al op de boot en aan de andere kant reed hij verder naar het hotel waar we wilde slapen. Die over tocht was van Santander naar Sibulan en het Hotel stond in Dumaguete. Het was geen airco bus maar met de ramen open was het heerlijk om alles te zien, te ruiken en te horen. Heel veel kerststallen onder weg gezien.
Vrijdag met een lokale bus naar Bais gegaan daar in een driewielerbrommer verder, op zoek naar Dolfijnen. Niks, we waren veel te laat. We moesten ’s morgens vroeg komen.
Een aardige man wist wel een visser met een boot die ons naar” witzand” kon brengen.
Dit was een zandbank met 4 huizen op palen. In de boot waren we bij de eerste golf al helemaal nat. We hadden daar niet echt opgerekend. Bij de zandbank hebben we ons dus maar niet meer verkleed en met kleren en al het water in gegaan.
Livia heeft daar gesnorkeld maar verder was het wel leuk en bijzonder maar niet veel te doen. Terug en toen moesten we dus nat de bus in. Een handdoek om geslagen en in het hotel maar een warme douche genomen.
Zaterdag laat opgestaan.
Een jeepney genomen naar Sibulan/San Jose Vandaar achter op een brommer, in de regen, naar een meer. We zouden daar kunnen zwemmen maar dit bleek niet waar te zijn, verboden zelfs. Het regende en was kil. We hadden regen jassen aan. Het water in het meer stond erg hoog. Het meer wordt gebruikt om de dorpjes van water te voorzien het kan wel 10 meter hoogte verschil zijn met ‘ s zomers en ’s winters,vertelde ze ons.
We hebben daar wat rond gelopen en alleen wat vogels gezien. Daarna weer door de regen terug achter op de brommer. Jos en Livia op een en ik en Onnika.(zie foto’s)
Toen weer met de bus terug door de stad gelopen en naar de kerk en beltorren gegaan.
Wat kettingen gekocht en eten en naar bed. Het valt wel op dat ze hier armer zijn dan in China misschien. Of eigenlijk door dat er zo veel kinderen zijn is het moeilijk rond te komen voor ouders dus er zijn heel veel kinderen die bedelen.
Een man in de bus vertelde dat het heel gewoon is dat als meisjes 25 zijn al 5 kinderen hebben. Dit komt natuurlijk ook door de kerk en het geloof. Geen voorbehoedmiddelen.
Nu begrijp ik beter de regeling van 1 kindpolitiek in China.
Kinderen zie je hier op de straat slapen. Veel oude westerse mannen met jonge mooie meisjes. Dit vind ik erg moeilijk om te zien. Triest dat dit mogelijk is.
Zondag naar Dumaguete stad. Onnika heeft een broek gekocht Livia een rok en een spelletje. Koffers hadden we weer gepak en we wilde met de boot naar Bohol.
Helaas had de boot vertraging en daardoor kwamen we in het donker aan. Daar wilde we een dreiwieler naar de bus nemen. Hij wilde ons eigenlijk verder brengen.
Dat betekende met 5 op een brommer met zijspan en met 4 koffers en 4 tassen.
We zaten helemaal opgevouwen in de zijspan voor een half uur.
Maar achteraf waren we hem meer dan dankbaar. Want er bleek geen resort meer plek te hebben. Dus hij is met ons verschillende resorts afgereden en eindelijk konden we toen nog ergens 1 kamer/huisje krijgen met zijn 4tjes zonder airco en warm water.
Er stond een dubbel bed en een enkel bed werd er bij gezet. Maar we konden slapen.
Eerst moesten we nog eten. Het wordt hier al vroeg donker. Rond 6 uur dus heel erg laat was het niet maar we waren wel moe.
De dag er na konden we bij de zelfde eigenaar een ander huisjes krijgen met warm water en airco. Was ook nog niet echt luxe, van wat ik me had voor gesteld maar het was oké voor de komende dagen.
Dus na het ontbijt verhuist en toen op naar het strand en het luxe gedeelte.
Er waren daar erg veel toeristen daardoor voelde het allemaal wat onpersoonlijk. Dus nu ben ik wel blij met de plek die we hebben.
Terug gewandeld naar ons plekje.
Peter de eigenaar, die Duitser, vertelde dat er meer dan 1500 buitenlanders hier wonen al dan niet met pensioen. De meeste hebben wel iets van bedrijfjes en jonge Filippijnse vrouwen. Morgen gaan we dus met de boot op zoek naar dolfijnen. En zoals je boven leest niet gevonden.
Helaas.
Later zal ik de foto’s toevoegen.
Ik heb net eten besteld bij de buren omdat Jos ziek op bed ligt en hij niet echt het gevoel heeft om iets te doen. Hij heeft koorts. We zagen aan zijn zwembroek dat hij ook in een zee-egel was gaan zitten en/of was gestoken. Maar gelukkig op zijn vel was niks te vinden. Hij is erg aan het snotteren maar ik hoop dat het morgen beter is. Hij denk zelf dat hij de medicijnen te snel eruit heeft gewerkt voordat ze konden werken. Maar ik denk dat hij kou heeft gevat in de bus met zijn natte kleren.
We blijven hier oud en nieuw vieren en vertrekken nieuwjaarsdag met de boot naar Cebu dan door naar het vliegveld en door naar Seoul en door naar Qingdao waar we 2 januari in de nacht aan komen.
Groetjes allemaal en ik zal schrijven hoe oud en nieuw hier was.
Vuurwerk horen we nu al over al.
We zijn terug in Qingdao.
Alles is goed verlopen en snel.
Gelukkig was Jos maar een halve dag echt ziek. ’s Morgens ben ik met Onnika brood gaan halen bij de Zwitserse bakker op het eiland. Na het ontbijt zijn we over het eiland gereden met motors. Ook Onnika heeft nu mogen rijden want zij is 16. Stoer hoor.!
We hadden pech want weer regen. We hebben pizza gegeten. En ’s avonds naar het strand voor oud en nieuw. Er waren op verschillende plekken shows. Over het strand konden we overal even mee genieten wat er was georganiseerd.
Het vuurwerk begon vroeger dan 12 uur dus het was een beetje verwarend wanneer het nu echt zo ver was. Maar het was wel bijzonder met onze voeten in de zee onder de palmbomen met vuurwerk het nieuwe jaar in. De volgende dag pakken en nog even wat rond gereden op de motors. We hadden nu mooi weer het was heerlijk. Het nieuwe jaar is dus echt goed begonnen
Daarna naar de veerpont en terug naar Cebu om naar het vliegveld te gaan voor de reis terug.
Zo dit was onze reis.Ik hoop dat jullie ook een heel goed begin hebben gehad van 2009 en wij wensen jullie het allerbeste voor het nieuwe jaar!!! Het jaar van de Os.
Heerlijk om al die reacties te lezen!!
Bedankt altijd gezellig om reactie te ontvangen.
Het is nu 29 december en ik zit in mijn korte broek in een klein dorpje bij een klein hutje buiten onder het afdak te schrijven.
Het regent maar het is niet koud.
Ik denk 28 graden.
Vanmorgen zijn we erg vroeg op gestaan in de hoop dolfijnen te zien. Maar helaas we hadden geen geluk.
We zijn door gevaren naar een eiland om daar te snorkelen en onderwater de natuur te bewonderen.
En dat was zeer de moeite waard.
Oke. We zijn een paar dagen in Nederland geweest terug naar Qingdao om onze koffers te veranderen en toen de volgende dag weer naar het vliegveld eerst naar Korea daarna door naar Cebu een eiland van de Philipijnen. Het is een van de Visayas eilanden.
We kwamen midden in de nacht aan en we waren om 2 uur in bed in een hotel.
De eerste dagen zijn we in de grote stad gebleven, Cebu city.
De eerste dag vroeg op gestaan en naar een winkelcentrum gelopen waar we de nacht ervoor langs waren gereden. Daarna door naar Fort San Pedro en de Basilica Minore Del Santo Nino. Dit waren historische plaatsen uit de Spaanse tijd.
Restaurant gezocht maar de adressen van de lonely planet klopte niet meer.
Het viel wel op dat er heel veel Katholieken waren hier.
Erg veel kerken. We hebben het vol lopen van de kerk voor de nachtmis mee gemaakt maar de mis niet meer afgewacht we waren te moe. Er waren erg veel kinderen aanwezig en de mensen stonden zelfs buiten naar de mis te luisteren.
Nu zeker met kerstmis waren er overal kerststallen in alle soorten en maten. Van heel mooi tot zelf gemaakt van kosteloos materiaal. Nauw ja, bij ons is dat kosteloos materiaal. Hier wordt het vast op verschillende manieren hergebruikt. Ik vond het een rommelige vuile stad.
Donderdag 25 december, dus na de 2 e nacht, de taxi genomen om naar het busstation te gaan om naar het volgende eiland reizen. Met een bus vanaf 11 uur tot 3 uur gereden toen met bus en al op de boot en aan de andere kant reed hij verder naar het hotel waar we wilde slapen. Die over tocht was van Santander naar Sibulan en het Hotel stond in Dumaguete. Het was geen airco bus maar met de ramen open was het heerlijk om alles te zien, te ruiken en te horen. Heel veel kerststallen onder weg gezien.
Vrijdag met een lokale bus naar Bais gegaan daar in een driewielerbrommer verder, op zoek naar Dolfijnen. Niks, we waren veel te laat. We moesten ’s morgens vroeg komen.
Een aardige man wist wel een visser met een boot die ons naar” witzand” kon brengen.
Dit was een zandbank met 4 huizen op palen. In de boot waren we bij de eerste golf al helemaal nat. We hadden daar niet echt opgerekend. Bij de zandbank hebben we ons dus maar niet meer verkleed en met kleren en al het water in gegaan.
Livia heeft daar gesnorkeld maar verder was het wel leuk en bijzonder maar niet veel te doen. Terug en toen moesten we dus nat de bus in. Een handdoek om geslagen en in het hotel maar een warme douche genomen.
Zaterdag laat opgestaan.
Een jeepney genomen naar Sibulan/San Jose Vandaar achter op een brommer, in de regen, naar een meer. We zouden daar kunnen zwemmen maar dit bleek niet waar te zijn, verboden zelfs. Het regende en was kil. We hadden regen jassen aan. Het water in het meer stond erg hoog. Het meer wordt gebruikt om de dorpjes van water te voorzien het kan wel 10 meter hoogte verschil zijn met ‘ s zomers en ’s winters,vertelde ze ons.
We hebben daar wat rond gelopen en alleen wat vogels gezien. Daarna weer door de regen terug achter op de brommer. Jos en Livia op een en ik en Onnika.(zie foto’s)
Toen weer met de bus terug door de stad gelopen en naar de kerk en beltorren gegaan.
Wat kettingen gekocht en eten en naar bed. Het valt wel op dat ze hier armer zijn dan in China misschien. Of eigenlijk door dat er zo veel kinderen zijn is het moeilijk rond te komen voor ouders dus er zijn heel veel kinderen die bedelen.
Een man in de bus vertelde dat het heel gewoon is dat als meisjes 25 zijn al 5 kinderen hebben. Dit komt natuurlijk ook door de kerk en het geloof. Geen voorbehoedmiddelen.
Nu begrijp ik beter de regeling van 1 kindpolitiek in China.
Kinderen zie je hier op de straat slapen. Veel oude westerse mannen met jonge mooie meisjes. Dit vind ik erg moeilijk om te zien. Triest dat dit mogelijk is.
Zondag naar Dumaguete stad. Onnika heeft een broek gekocht Livia een rok en een spelletje. Koffers hadden we weer gepak en we wilde met de boot naar Bohol.
Helaas had de boot vertraging en daardoor kwamen we in het donker aan. Daar wilde we een dreiwieler naar de bus nemen. Hij wilde ons eigenlijk verder brengen.
Dat betekende met 5 op een brommer met zijspan en met 4 koffers en 4 tassen.
We zaten helemaal opgevouwen in de zijspan voor een half uur.
Maar achteraf waren we hem meer dan dankbaar. Want er bleek geen resort meer plek te hebben. Dus hij is met ons verschillende resorts afgereden en eindelijk konden we toen nog ergens 1 kamer/huisje krijgen met zijn 4tjes zonder airco en warm water.
Er stond een dubbel bed en een enkel bed werd er bij gezet. Maar we konden slapen.
Eerst moesten we nog eten. Het wordt hier al vroeg donker. Rond 6 uur dus heel erg laat was het niet maar we waren wel moe.
De dag er na konden we bij de zelfde eigenaar een ander huisjes krijgen met warm water en airco. Was ook nog niet echt luxe, van wat ik me had voor gesteld maar het was oké voor de komende dagen.
Dus na het ontbijt verhuist en toen op naar het strand en het luxe gedeelte.
Er waren daar erg veel toeristen daardoor voelde het allemaal wat onpersoonlijk. Dus nu ben ik wel blij met de plek die we hebben.
Terug gewandeld naar ons plekje.
Peter de eigenaar, die Duitser, vertelde dat er meer dan 1500 buitenlanders hier wonen al dan niet met pensioen. De meeste hebben wel iets van bedrijfjes en jonge Filippijnse vrouwen. Morgen gaan we dus met de boot op zoek naar dolfijnen. En zoals je boven leest niet gevonden.
Helaas.
Later zal ik de foto’s toevoegen.
Ik heb net eten besteld bij de buren omdat Jos ziek op bed ligt en hij niet echt het gevoel heeft om iets te doen. Hij heeft koorts. We zagen aan zijn zwembroek dat hij ook in een zee-egel was gaan zitten en/of was gestoken. Maar gelukkig op zijn vel was niks te vinden. Hij is erg aan het snotteren maar ik hoop dat het morgen beter is. Hij denk zelf dat hij de medicijnen te snel eruit heeft gewerkt voordat ze konden werken. Maar ik denk dat hij kou heeft gevat in de bus met zijn natte kleren.
We blijven hier oud en nieuw vieren en vertrekken nieuwjaarsdag met de boot naar Cebu dan door naar het vliegveld en door naar Seoul en door naar Qingdao waar we 2 januari in de nacht aan komen.
Groetjes allemaal en ik zal schrijven hoe oud en nieuw hier was.
Vuurwerk horen we nu al over al.
We zijn terug in Qingdao.
Alles is goed verlopen en snel.
Gelukkig was Jos maar een halve dag echt ziek. ’s Morgens ben ik met Onnika brood gaan halen bij de Zwitserse bakker op het eiland. Na het ontbijt zijn we over het eiland gereden met motors. Ook Onnika heeft nu mogen rijden want zij is 16. Stoer hoor.!
We hadden pech want weer regen. We hebben pizza gegeten. En ’s avonds naar het strand voor oud en nieuw. Er waren op verschillende plekken shows. Over het strand konden we overal even mee genieten wat er was georganiseerd.
Het vuurwerk begon vroeger dan 12 uur dus het was een beetje verwarend wanneer het nu echt zo ver was. Maar het was wel bijzonder met onze voeten in de zee onder de palmbomen met vuurwerk het nieuwe jaar in. De volgende dag pakken en nog even wat rond gereden op de motors. We hadden nu mooi weer het was heerlijk. Het nieuwe jaar is dus echt goed begonnen
Daarna naar de veerpont en terug naar Cebu om naar het vliegveld te gaan voor de reis terug.
Zo dit was onze reis.Ik hoop dat jullie ook een heel goed begin hebben gehad van 2009 en wij wensen jullie het allerbeste voor het nieuwe jaar!!! Het jaar van de Os.
-
03 Januari 2009 - 17:19
Caroline:
lEUK HOOR DAT JE ZO VOLHOUDT OM ONS KONT TE DOEN VAN ALLE BELEVENISSEN.wIJ ZIJN OOK ALLEMAAL BUITEN PARIJS,TUNESIE EN NEDERLAND MAAR DAAR ZIJN WE ALTIJD BIJ FAMILIE EN VIJWEL NOOIT ZO EXPERIMENTEEL ALS JULLIE .GENIET MAAR LEKKER HOOR WANT ZO TE MERKEN IS HET JULLIE LUST EN LEVEN EN NIET TE VERGETEN EEN HEEL AVONTUURLIJK 2009 VOOR JULLIE ALLEMAAL MET GOEDE, GEZONDHEID,PROOST! -
03 Januari 2009 - 20:59
Margareth:
Hoi hoi allemaal
een heel gelukkig, gezond en verrassend 2009 !!!!!
liefs
Andre, Margareth, Maarten, Wouter en Pepijn -
03 Januari 2009 - 21:07
Henny Bornet:
Nou helene, dat was wel weer een reisverhaal. Jullie halen echt 10 levens uit 1. Ja en wat staat er hier tegenover? Als ik het zo van je lees kun je amper voorstellen dat we allemaal op dezelfde planeer leven, he.
In ieder geval heel veel geluk in dit nieuwe jaar gewenst.
groetjes voor nu van henny bornet -
04 Januari 2009 - 09:24
Ilja:
Hallo allemaal,
Wij willen jullie ook voor 2009 heel veel geluk, gezondheid en vooral gezelligheid wensen. Ik hoop snel weer een lange mail te schrijven want daar komt het steeds maar niet van.
groetjes ilja -
04 Januari 2009 - 20:01
Anouk:
Hai,
Een heel gelukkig,leuk en gezond 2009 toegewenst.
Leo, Anouk, Arvid, Julie en Maxime -
08 Januari 2009 - 16:16
Femmy Zilveren Knot:
Indrukwekkend allemaal hoor. Jullie zijn wel ondernemend!
groet-je Femmy -
08 Januari 2009 - 17:15
Janny (zilver):
Heel leuk om jullie belevenissen te lezen en de foto's te zien.
Groeten Janny. -
20 Januari 2009 - 19:52
Freek:
Hai hoe is tie????
Heb weer even alles "bijgelezen".
Zo te lezen amuseren jullie je nog prima, maakt niet uit waar jullie zijn.......
Heel leuk om te lezen..
Nou wij gaan weer met de sleurhut naar Frankrijk, toevallig......Nee ik ben niet jaloers hoor....
Heel veel goeds toegewenst voor het nieuwe jaar,
Groetjes aan iedereen -
24 Januari 2009 - 17:12
Ans:
Wat heerlijk zeg! vast genoten. Heb je net een gelukkig chinees nieuwjaar gewenst en nu kom ik je weblog tegen.
Wat leuk ook voor de meiden dat ze dit meemaken allemaal.
Groeten uit Ossendrecht en ik denk nog vaak aan je!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
