December 2006

December. 2006
Zo de laatste maand al weer van het jaar. De tijd is snel gegaan.
De kinderen doen het nog steeds goed en we hebben ontdekt dat onze woonplek toch wel ideaal is.
Iets wat ver van de winkels en de stad maar dicht bij de school en er wonen zowel voor Onnika als voor Livia een vriendin.
Voor Jos is het ook iets korter dan we dachten want het ligt gunstig om snel naar de auto weg te komen.
We wonen vlak aan de zee en achter ons zijn de bergen.

2 december zijn we met de auto naar Nanjing gereden om Sinterklaas te vieren met de andere Nederlanders.
We waren al een keer in oktober naar Nanjing gereden dus we wisten dat het wel te doen was.
’s Morgens vroeg weg en dan is het zo’n 5 uur rijden.
Livia had haar te late verjaardags cadeautje inmiddels gekregen. Een draagbare DVD speler dus die kwam goed van pas.
(Nu bleek deze kapot te zijn dus we moesten de dag er na weer terug naar de winkel er mee.)
Maar het Sinterklaas feest was erg leuk. Het was fijn om iedereen weer eens terug te zien en kennis te maken met de nieuwe Nederlanders.
We mochten weer bij Esther en Dirkjan logeren en dat is altijd erg gezellig.
We hebben weer even tijd om bij te kletsen en ik vind het echt fijn om Eva en Thomas weer te zien.

9 december was de uitzending van IK VERTREK op de Nederlandse tv, over ons leven van de laatste maanden.
Wij hebben het zelf pas een dag later via het internet kunnen zien. Bij uitzending gemist.
Ik vond dat Jeroen er een mooi verslag van had gemaakt.
We denken dat hij meer dan 25 uur film had en heeft dat terug weten te brengen naar 1 uur. We hebben veel leuke reacties gekregen.
Wij vonden het fijn om zo een stukje van ons leven aan andere te kunnen laten zien.
Er waren ook reacties bij van mensen die een donatie wilde doen voor Hopefulhearts.
Waar ik zelf natuurlijk heel blij mee ben. www.hopefulhearts.info
Want Loetje en de stichting is toch een belangrijk deel van ons leven.

Daarna begon de voorbereiding om naar Nederland te gaan. Dus op pad om cadeautjes te kopen om mee naar Nederland te nemen.
Maar elk jaar wordt het weer moeilijker. Er zijn al zoveel spullen die worden geïmporteerd.
Met de Ayi(hulp) afgesproken dat ze voor de poezen vissen en planten zou zorgen.
Alles uitgelegd in mij beste Chinees want zij spreekt alleen vloeien Chinees.

Toen op naar Nederland 16 december. In het vliegtuig werd ik aan gesproken door iemand die had ons gezien op de tv. Was wel bijzonder om te merken dat mensen jou kennen maar jij hun absoluut niet.
Wij zijn doorgevlogen naar Geneve en van daar met een huur auto naar Tigne in Frankrijk om daar wat te skiën en de jetlag voorbij te laten gaan.
We hadden erg mooi weer in Frankrijk daar door niet zo mooie sneeuw.
We hadden allemaal de ochtenden les en de middag vrij.

Na een weekje bij komen zijn we naar Nederland terug gegaan.
We hadden weer een huisje in ’s gravenzanden. Daar hebben we een kerstmaal in elkaar gemaakt en Jos is mijn ouders op gaan halen.
We hebben een aantal mensen bezocht en zijn gaan schaatsen met Mira, Mike en de kids in DenHaag.
We zijn bij Miriam langs geweest en bij Andre en Margareth in Noord-Holland.
We zijn naar de film geweest.
We zijn naar Petra en Henk in Eefde geweest.
Met Evelijn naar het huisje van Eelco gaan kijken in Limburg. Eelco had voor ons gekookt.
Met oud en nieuw zijn Eelco en Yvette bij ons geweest in het huisjes om gezamenlijk te eten en het nieuwe jaar in te gaan.
De dag erna bij mijn ouders langs om nog even mijn broers te zien voordat we weer naar China vertrokken.

In een korte tijd doe je dan heel erg veel.
Het is een vermoeiende tijd. Het op en neer reizen en toch proberen om zoveel mogelijk te doen. En mensen te zien vrienden te bezoeken. Het is altijd erg leuk en het geeft ook op een andere manier energie.
Vol nieuwe ideeën.