in Nederland
Door: Helene
Blijf op de hoogte en volg Helene en Jos
06 September 2010 | ,
Hallo Lieve vrienden
Zoals een aantal inmiddels weten zijn we weer in Nederland komen wonen.
Na wat rommelige start, en problemen met onze spullen China uit te krijgen, hebben we nu toch een plek.
De eerste weken, dat we in Nederland waren heeft mijn vader 2x in het ziekenhuis gelegen voor verschillende, gelukkig kleine dingetjes.
Maar dat bracht wel extra zorgen en op en neer rijden met zich mee.
De eerste week hadden we een vakantie huisje in ’s Gravezande
Daarna hebben we heerlijk een maand in Eefde gewoond, in het huis van Jos zijn zus.
Dit was een heel compleet huis met alles er op en eraan.
Ondertussen waren we begonnen met huizen jacht.
We hadden Livia in Den Haag op de internationale school laten inschrijven.
Zij had al in China, via internet, een toelating toets gedaan dus we hebben ons met namen geconcentreerd met huizen zoeken in die omgeving.
Op dit momnet is er een heel groot aanbod van huur en koop huizen.
Dit was echt heel veel en dus extra moeilijk om te kiezen.
Nu merkte we wel, de huizen die te koop en te huur stonden, dat mensen die toch liever verkochten, dus dat was soms wel lastig.
Maar het is ons toch gelukt om een gezellige plek te vinden voor onze eerste periode in Nederland.
Daarna zien we wel weer.
Eerst moeten we maar eens even wennen aan het hele Nederlandse leven.
We zijn in totaal, als je de korte tijd er tussen niet mee rekent, 10 jaar in China geweest en daar voor 3 jaar in Italië.
Livia heeft dus nog weinig van Nederland mee gemaakt.
Zij is nu 13 jaar.
Helaas hebben we Simba, onze Chinese kater, moeten laten inslapen.
In China waren we al heel wat keren naar de dierenarts geweest maar we hadden het idee dat het toch wel iets beter ging toen we hem meenamen naar Nederland. Na een paar dagen was niets van dat waar want het ging ineens heel snel achter uit en het bleek toch zijn nieren die niet goed functioneerde.
We waren erg verdrietig. Hij was ook nog maar 5 jaar oud.
Pepper, onze poes van 15 jaar en die met ons de halve wereld over is geweest doet het gelukkig nog prima en rent nog vrolijk de trap op en af.
Onnika is toegelaten op de Universiteit van Wageningen.
Dit verliep niet helemaal vlekkeloos.
Eerst leek het er op dat haar diploma’s niet voldoende zouden zijn, gelukkig hebben de brieven van de docenten erbij gedragen dat ze toch is toegelaten.
Daarna bleek dat er ook nog iets fout is gegaan bij de inschrijving. De papieren zijn nog gewoon naar China gegaan. Maar ze mag gelukkig gewoon beginnen.
Daarna het volgende probleem, een kamer te krijgen.
Ze heeft echt heel hard gewerkt om te voldoen aan de eisen om toegelaten te worden.
En ze heeft full time gezocht naar kamers. En het is haar vandaag gelukt.
Ze heeft een kamer per eind september.
De tijd ervoor gaat ze bij mensen in Wageningen op de poes passen, Dat is weer een wat anders dat babysitten.
En ze mag een aantal dagen bij haar nichtje wonen die al wel een kamer heeft en de zelfde studie gaat doen.
Een paar weken geleden hadden we ons moment van Heimwee al.
We zijn naar de film Karate kid geweest.
Er waren veel stukken in Beijing op genomen. Dit was zo heel herkenbaar.
Toen miste we China toch wel even.
Maar verder hebben we nog weinig tijd gehad om er bij stil te staan het is allemaal nog te druk.
Livia heeft haar eerste school week erop zitten en op wat onduidelijkheden na in haar rooster na vind ze het erg leuk.
Er zijn zelfs wat meisjes en Jongens die ze kent, van 5 jaar geleden toen we dat half jaartje in Scheveningen woonde.
Dat maakt de start iets makkelijker.
Jos heeft baan.
En deze is tijdelijk omdat het erg ver van Den Haag is, helaas.
Het is 2 uur rijden en we hadden toch echt gehoopt dat we iets meer een gezin zouden kunnen zijn.
Dus nu is hij een aantal dagen in het oosten van het land voor zijn werk.
Maar hij is blij dat hij iets kan doen.
Hij is ook geen man om thuis te zitten.
Het bedrijf wilde hem graag hebben.
Maar ondertussen zoekt hij wel verder naar een andere baan.
Het liefst dichter bij het huis in Den Haag.
Maar goed, we kunnen ook nog altijd verhuizen naar het oosten.
We zien wel.
Op 2 augustus kregen we de sleutel.
Toen hebben we in die week de spullen uit de opslag opgehaald.
Dat was veel meer dan dat we dachten. Ongeveer 20 kub meer.
De week later waren ook de spullen uit China aangekomen en geleverd aan huis.
Toen konden we de 400 dozen uitpakken en een plek gaan geven.
De meesten zijn uitgepakt en hebben een plek gekregen.
Afgelopen week kregen we tv, internet en telefoon.
Dus bellen en ons opzoeken is een stuk makkelijker!!!
Langzaam wordt het leven weer “normaal”.
Zoals een aantal inmiddels weten zijn we weer in Nederland komen wonen.
Na wat rommelige start, en problemen met onze spullen China uit te krijgen, hebben we nu toch een plek.
De eerste weken, dat we in Nederland waren heeft mijn vader 2x in het ziekenhuis gelegen voor verschillende, gelukkig kleine dingetjes.
Maar dat bracht wel extra zorgen en op en neer rijden met zich mee.
De eerste week hadden we een vakantie huisje in ’s Gravezande
Daarna hebben we heerlijk een maand in Eefde gewoond, in het huis van Jos zijn zus.
Dit was een heel compleet huis met alles er op en eraan.
Ondertussen waren we begonnen met huizen jacht.
We hadden Livia in Den Haag op de internationale school laten inschrijven.
Zij had al in China, via internet, een toelating toets gedaan dus we hebben ons met namen geconcentreerd met huizen zoeken in die omgeving.
Op dit momnet is er een heel groot aanbod van huur en koop huizen.
Dit was echt heel veel en dus extra moeilijk om te kiezen.
Nu merkte we wel, de huizen die te koop en te huur stonden, dat mensen die toch liever verkochten, dus dat was soms wel lastig.
Maar het is ons toch gelukt om een gezellige plek te vinden voor onze eerste periode in Nederland.
Daarna zien we wel weer.
Eerst moeten we maar eens even wennen aan het hele Nederlandse leven.
We zijn in totaal, als je de korte tijd er tussen niet mee rekent, 10 jaar in China geweest en daar voor 3 jaar in Italië.
Livia heeft dus nog weinig van Nederland mee gemaakt.
Zij is nu 13 jaar.
Helaas hebben we Simba, onze Chinese kater, moeten laten inslapen.
In China waren we al heel wat keren naar de dierenarts geweest maar we hadden het idee dat het toch wel iets beter ging toen we hem meenamen naar Nederland. Na een paar dagen was niets van dat waar want het ging ineens heel snel achter uit en het bleek toch zijn nieren die niet goed functioneerde.
We waren erg verdrietig. Hij was ook nog maar 5 jaar oud.
Pepper, onze poes van 15 jaar en die met ons de halve wereld over is geweest doet het gelukkig nog prima en rent nog vrolijk de trap op en af.
Onnika is toegelaten op de Universiteit van Wageningen.
Dit verliep niet helemaal vlekkeloos.
Eerst leek het er op dat haar diploma’s niet voldoende zouden zijn, gelukkig hebben de brieven van de docenten erbij gedragen dat ze toch is toegelaten.
Daarna bleek dat er ook nog iets fout is gegaan bij de inschrijving. De papieren zijn nog gewoon naar China gegaan. Maar ze mag gelukkig gewoon beginnen.
Daarna het volgende probleem, een kamer te krijgen.
Ze heeft echt heel hard gewerkt om te voldoen aan de eisen om toegelaten te worden.
En ze heeft full time gezocht naar kamers. En het is haar vandaag gelukt.
Ze heeft een kamer per eind september.
De tijd ervoor gaat ze bij mensen in Wageningen op de poes passen, Dat is weer een wat anders dat babysitten.
En ze mag een aantal dagen bij haar nichtje wonen die al wel een kamer heeft en de zelfde studie gaat doen.
Een paar weken geleden hadden we ons moment van Heimwee al.
We zijn naar de film Karate kid geweest.
Er waren veel stukken in Beijing op genomen. Dit was zo heel herkenbaar.
Toen miste we China toch wel even.
Maar verder hebben we nog weinig tijd gehad om er bij stil te staan het is allemaal nog te druk.
Livia heeft haar eerste school week erop zitten en op wat onduidelijkheden na in haar rooster na vind ze het erg leuk.
Er zijn zelfs wat meisjes en Jongens die ze kent, van 5 jaar geleden toen we dat half jaartje in Scheveningen woonde.
Dat maakt de start iets makkelijker.
Jos heeft baan.
En deze is tijdelijk omdat het erg ver van Den Haag is, helaas.
Het is 2 uur rijden en we hadden toch echt gehoopt dat we iets meer een gezin zouden kunnen zijn.
Dus nu is hij een aantal dagen in het oosten van het land voor zijn werk.
Maar hij is blij dat hij iets kan doen.
Hij is ook geen man om thuis te zitten.
Het bedrijf wilde hem graag hebben.
Maar ondertussen zoekt hij wel verder naar een andere baan.
Het liefst dichter bij het huis in Den Haag.
Maar goed, we kunnen ook nog altijd verhuizen naar het oosten.
We zien wel.
Op 2 augustus kregen we de sleutel.
Toen hebben we in die week de spullen uit de opslag opgehaald.
Dat was veel meer dan dat we dachten. Ongeveer 20 kub meer.
De week later waren ook de spullen uit China aangekomen en geleverd aan huis.
Toen konden we de 400 dozen uitpakken en een plek gaan geven.
De meesten zijn uitgepakt en hebben een plek gekregen.
Afgelopen week kregen we tv, internet en telefoon.
Dus bellen en ons opzoeken is een stuk makkelijker!!!
Langzaam wordt het leven weer “normaal”.
-
06 September 2010 - 17:28
Anne Jarvis:
Fijn dat jullie er weer zijn de vriendinnetjes en vrienden voor de meiden komen wel weer. Jammer van de poes, was dit de poes die bij jullie was aan komen lopen in Dong Jiao?
Stoer van Onnika op kamers in een "vreemd land".Amy is nu ook 13 en Catlyn 9 ...time fly's.
Wanneer zien we elkaar weer?Anne -
12 September 2010 - 08:50
Wil Vd Berg:
Fijn dat alles toch weer goed gekomen is.
Ik kan me julie heimwee naar china heel goed voorstellen.
Maar in Nederland wonen is ook heel leuk.
Kees en ik zijn nu voor enkele weken in zuidoost china en dat bevalt ons weer prima.
Over 14 dagen gaan we voor 1o dagen naar Nanjing
Wij wensen jullie het allerbeste toe.
Tot de volgende mail.
Groetjes
Wil -
15 September 2010 - 10:41
Corry:
Fijn dat jullie er weer zijn, en ik hoop dat jullie snel weer gewend zijn ,het huis ziet er goed uit en wat een leuk behang ,we moeten gauw afspreken om elkaar te ontmoeten groetjes Corry -
12 December 2010 - 11:04
Corry :
Wat is je adres nu dan in Den Haag ? -
18 Januari 2011 - 07:12
Angelina:
Hai Helène...
Van jullie is ook een heel verhaal joh.... Erg leuk om te lezen wat jullie allemaal gedaan hebben deze jaren...Ik stuur snel weer een email... Angelina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
